Ένα μεγάλο ευχαριστώ αγαπημένες φίλες, έτσι σας νιώθω. Ευχαριστώ
που περάσατε από το σπιτάκι μου , που με βάλατε στην παρέα σας ,για τα πολύ
ωραία λόγια που μου γράψατε (δεν έχει σημασία που υπερβάλατε) . Στο μυαλό μου ήρθε
η μητέρα μου. Όταν ήμουν μικρή και παίζαμε στις αλάνες οι μητέρες μας πρόσεχαν συνήθως
καθισμένες έξω από στην αυλόπορτα ενός σπιτιού και όλες είχαν στα χέρια τους ένα
εργόχειρο ( κέντημα, πλεχτό, γνέσιμο). Έφτιαχναν όλα αυτά άλλοτε να ντύσουν την
οικογένεια τους , άλλοτε να ομορφύνουν το σπίτι τους και άλλοτε να κάνουν την προίκα
των παιδιών τους. Νιώθω την μπλογκογειτονιά μας σαν εκείνη την γειτονιά.
Δεν θα κάνω ανάρτηση για decoupage σήμερα αν και έχω γεμίσει το
σπίτι με βάζα, βαζάκια και μπουκάλια, μπουκαλάκια ο σύζυγος λέει « φοβάμαι ότι ούτε το ψυγείο θα
γλυτώσει»
Θα σας δείξω όμως με τι έχω κολλήσει αυτές τις μέρες.
Αν θέλετε
μπες τε στα παρακάτω.
http://blureco.blogspot.gr
πολλά φιλιά σε όλες